One Night in London

เสียงหยดน้ำดังฝ่าความเงียบ ภาพค่อยๆสว่างขึ้นเห็นอ่างล่างหน้าที่เงาดำผาดผ่านไปแล้วกว่าครึ่ง หยดน้ำค่อยๆหยดออกมาจากหัวก็อกน้ำ
 
"ติ๊ง"

เข็มนาฬิกาเดินเคาะจังหวะดังอย่างต่อเนื่องเหมือนจะย้ำเตือนว่าเวลาค่อยๆผ่านไป โทรศัศน์ที่เปิดจนไม่มีช่องรายการ แผ่นดีวีดีหนังรักที่ว่างเรียงกองหน้าทีวีเป็น สิบๆ แผ่น 

แสงไฟจากโคมไฟหัวที่นอนส่องให้เห็นร่างของหญิงสาวที่นอนราบไปกับที่นอน ผมที่ยาวสลวยไล้ไปตามหมอน ดวงตาเหม่อออกไปที่postcard รูป Big Ben ที่อยู่ในมือ ลงวันที่ 14 February 2004 

ข้อความ
" ผมไล่ตามความฝันสำเร็จแล้ว ตอนนี้ผมได้งานทำที่นี่ ที่นี่สวยมาก อีกไม่นานผมจะกลับไปรับคุณมาอยู่ด้วย คิดถึงนะ"


postcard สถานที่ท่องเที่ยวใน london มากมายยังคงแปะติดไว้บนฝาผนังห้อง และ ใบสุดท้าย ยังคงอยู่ที่ซองจดหมายหน้าโต๊ะเขียนหนังสือ ลงวันที่ 8 November 2006 

ข้อความ
ถูกขีดทิ้งและเปื้อน น้ำจนอ่านไม่ออก

จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

ติ๊ดๆๆ .............ขณะนี้ เจ้าของหมายเลขไม่อยู่บ้าน กรุณาฝากข้อความหลังเสียงสัญญาณ  ติ๊ด.

"เฮ้ย! มึงเป็นไรมากเปล่า กูโทรเข้ามือถือก็ไม่รับ ปีใหม่แล้วนะเว้ย มากินเลี้ยงกัน ตอนนี้พวกกูแรดอยู่ที่ เอกมัย ถึงแล้วโทรบอกด้วยกูจะได้ออกไปรับ เจอกัน"